Travel Journal

Maandacgnacht om 1 uur zijn Astra, Malena en ik vertrokken richting Guanajuato. We wilden eigelijk rond 15:00 uur vertrekken, maar ik had een beetje een pechdag waarbij ik 5 uur lang op de cancelation van mn visum moest wachten...en daarna op de borg...enz enz. Moest ook nog van mn computer af en heb m, dom dom, voor 100 pesos (tussen 6 en 7 euro) verkocht. De kerel zei dat de business niet zo goed ging en dat ie me er geen geld voor kon geven. Dus ik zei: ook geen 100 pesos? maar had natuurlijk met 500 pesos ofzo moeten beginnen, dat is ook nog best weinig (36 euro). Anyway, er zat een virus op dus zoveel was t ook weer niet waard haha. OP t kantoor van migratie zat ik bijna te janken. Na 4 uur wachten was het eindelijk klaar, stond mn naam er als Margriek geschreven, en dat risico wil ik niet lopen. Dus toen hadden ze nog een uur nodig om het te corrigeren. Mijn hoogtepunt van die dag was toen ik n briefje in de suggestie/klachtenbox deed met "servicio muy mal y lento" (slechte en slome service) haha. Normaal heb ik best veel geduld denk ik, maar dit was echt achterlijk.

Goed...om 12 snachts vertrokken we van Malena's huis en om 1 uur pakten we de bus naar Guanajuato. De reis was 4 uur, dus om 5 uur kwamen we aan. Beetje jammer dat ik niet zo goed in bussen kan slapen.

In Guanajuato hebben we nog een uur genikst ofzo, en toen zijn we met de bus richting centrum gegaan. GTO is echt een schitterende stad, tussen de bergen, allemaal gekleurde huizen, oude gebouwen, tunnels, enz. We hebben wat rondgehangen op de plazas en in de parkjes, daarna zijn we naar Callejón del Beso geweest. Dat is een heel smal straatje waar de balkons elkaar bijna raken. De legende gaat dat een meisje ooit in love was met een mijnwerker, maar dit werd niet goedgekeurd door haar ouders en ze mochten elkaar dus niet zien. De jongen besloot toen de kamer tegenover haar balkon te huren zodat ze elkaar toch konden zien. How romantic he! maar goed, vandaar dus de naam, steegje van de kus. Daarna zijn we naar een hoog uitkijkpunt geklommen, Pipila, pa je zou trots op me zijn hoeveel ik hier wandel haha. Uitzicht was supermooi. Ik ben daarna met een oort treintje naar beneden gegaan.

Even later gingen we naar het mummie-museum. Dat was heel speciaal want de mummies zijn hier gemummificeerd op natuurlijke wijze. Het is blijkbaar ook een bekend museum, want ze hebben de kleinste mummie ter wereld, een foetus an 6 maanden. Verder hadden ze nog een mummie die levend begraven was, een verdronken mummie, en eentje die met messteken om het leven was gebracht. Het was gaaf om te zien maar aan de andere kant ook raar als je beseft dat dit ooit levende mensen waren.

Verder zijn we nog naar het geboortehuis/museum van Diego Rivera, kunstenaar, geweest. Hij heeft onder andere de murals in het palacio de gobierno in mexico city geschilderd, en was getrouwd me Frida Kahlo. De rest van de middag nog rondgelopen door de beautiful city, en om 15:30 afscheid genomen van Astra die terug ging naar Guadalajara, en de bus gepakt naar Puebla...

(wordt vervolgd...)